ဣတိၳယတို. ဝမ္းေျမာက္ဖြယ္ ေသာမာေထရီဘိကၡဴနီမ၏ ဓမၼဂီတ

ေသာမာေထရီဘိကၡဴနီမသည္ “ ဟယ္---ယုတ္မာလွစြာေသာမာရ္နတ္၊ သမာဓိလွ်င္ အဦးအစရိွေသာ စိတ္သည္ ဥပစာရ၊ အပၸနာအေနျဖင့္ ေလျငိမ္ရာ၌ ထြန္းထားအပ္ေသာဆီမီးတိုင္ကဲ့သို. ျငိမ္သက္ေနလွ်င္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ဝိပႆနာညာဏ္သည္ မိမိသႏၱာန္စဥ္ဝယ္ ျဖစ္လတ္သည္ ရိွေသာ္လည္းေကာင္း၊ ဤသမာဓိ၊ ဝိပႆနာ၂ပါး အၾကာင္းျပဳ၍ ဒုကၡ၊ သမုဒယ၊ နိေရာဓ၊ မဂၢမည္ထိုက္ သစၥာ၄လီ ျမတ္သဥၥာလီကို ထိုးထြင္းသိျမင္ႏိုင္ေသာ အရိယာမဂ္ညာဏ္သည္ ျဖစ္ေပၚလတ္သည္ရိွေသာ္ မဂၢႏၱရယ္၊ တကၠႏၱရယ္လည္း မဟုတ္ေသာ ဣတိၳဘာဝရုပ္သည္ အဘယ္မွာ ျပဳႏိုင္ပါအံ့နည္း။  သင္မာရ္နတ္သားသည္ တဏွာ၊ဒိ႒ိ၊ မာန အစြဲမလြတ္ေသးေသာ အမွတ္မထင္ အၾကင္သူတို.အားသာ ဆႏၵာဓိပတိ၊ ဝိရိယာဓိပတိ၊ စိတၱာဓိပတိ၊ ဝီမံသာဓိပတိ ၄ပါးခြန္အားႏွင့္ ျပည္.စံုေသာ ေယာက္က်ားျမတ္တို. အားသာ အၾကင္အထြဍ္အထိပ္ အရဟတၱဖိုလ္တရားထူးကို ရႏိုင္၏ဟု ေျပာၾကားသင့္၏ ။  ငါကဲ့သို. တဏွာ၊မာန။ ဒိ႒ိ အစြဲလြတ္ျပီးေသာ ပုဂၢိဳလ္ျမတ္အား သင္သည္ အၾကင္စကားျဖင့္ ေျပာၾကားျခင္းဌာ အဘယ္အက်ိဳးရိွအံ့နည္း။“  ဟုရဲဝ့ံစြာ ေၾကြးေၾကာ္ခဲ့ျပီ။