ဝါဒစစ္ပဲြႏွင့္ကညာပ်ိဳ၏ပညာမာန္

ေဝသာလီျမိဳ.ဦးတံခါးဝတြင္ျဖစ္သည္။ အခါတစ္ပါး-----

ဓမၼေသနာပတိရွင္သာရိပုၾတာသည္ သူငယ္ေလးတို.အဘယ္အျခင္းအရာမ်ား စိတ္ဝင္တစားၾကည္.ရႉ်ေနသနည္းဟု ဂရုဏာလႊမ္းေသာအသံေတာ္ျဖင့္အေမးစကားျမြက္ဆိုိလိုက္ရာဝယ္--------


အို---အရွင္ဘုရားၾကီးသာရိပုၾတာ၊ ဤပန္းခတ္သည္သာမညပန္းခတ္မဟုတ္ပါဘုရား။  မ်ားမၾကာမီွကပင္ပရိဗိုလ္မ၄ဦးတို.သည္ အကြ်န္တို.အား အို---ေဝသာလီျပည္သူျပည္သားအေပါင္းတို.၊ ငါတို.သည္မဇၼ်ိမေဒသတခြင္လွည္.လည္၍ဝါဒစစ္ပဲြမ်ားဆင္ႏဲႊေနသူ မ်ားျဖစ္သည္။  ယေန.အဖို.မူကား ေဝသာလီျပည္သို.ဝါဒတရားဆင္ႏဲႊရန္လာေရာက္ျခင္းျဖစ္သည္။ အကယ္၍ ငါတို.ႏွင့္ ယွဥ္ျပိဳင္ဝံ့သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ေပၚထြြန္းခဲ့ပါက ဤပန္းခတ္ကိုခ်ိဳးဖ်က္ျပစ္ၾကကုန္။  ငါတို.သည္ေဝသာလီျမိဳ.တြင္းမွဆြမ္းခံျပီးခ်ိန္ဝယ္ ယွဥ္ျပိဳင္ၾကလတၱံ႕ဟု မွာၾကားထား၍ပညာရွင္ကိုေစာင့္ေမွ်ာ္လွ်က္ရွိေၾကာင္း ေလွ်ာက္ထားေလသည္။

ထိုအခါတရားစစ္သူၾကီးရွင္သာရိပုၾတာသည္ “သူငယ္တို. ပန္းခတ္ကိုခ်ိဳးဖ်က္ျပစ္လိုက္ၾက။
ငါ ရွင္သာရိပုၾတာသည္ မဟာဝုန္ေတာျမိဳင္မွဝါဒျပိဳင္ရန္ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနလတၱံ႔။  သားျမီးကိုျပစ္ခဲြႏိုင္ေသာ ေလးသမားကဲ့သို.ညာဏ္ပညာအစြမ္းရွိလွ်င္ငါႏွင့္ယွဥ္ျပိဳင္ၾကလတၱံ႔ဟု ပရိဗိုလ္မတို.အားေျပာၾကားေလာ့”ဟုျမြက္ၾကားျပီး ဆြမ္းအလို.ငွါ ေဝသာလီျပည္သို.ဝင္၍ ဆြမ္းစားျပီးေသာ္မဟာဝုန္ေတာသို.ျပန္ၾကြသြားေလသည္။

မဟာဝုန္ေတာျပႆဒ္ေဆာင္ေပါက္ေက်ာင္းတိုက္ပရဝုဏ္တြင္ျဖစ္သည္။

သစၥာပရိဗိုလ္မေလး။      ။  အရွင္သာရိပုၾတာ?

ရွင္သာရိပုၾတာ။      ။  ဟုတ္ပါတယ္။ ကြ်ႏ္ုပ္ပါ လံုမငယ္(ပရိဗို္လ္မငယ္)။

သစၥာပရိဗိုလ္မေလး။      ။အရွင္၊ အကြ်န္မႏွင့္ဝါဒခ်င္းစစ္ခင္းမည္ဟုတ္စ။  ပန္းခတ္ကိုခ်ိဳးဖ်က္သူသည္ ငါတို.အားစိန္ေခၚသူပင္ျဖစ္သည္။  ငါတို.သည္ ဝါဒတစ္ေထာင္အရာ၌ လိမ္မာကြ်မ္းက်င္သူမ်ားျဖစ္သည္။  သင္ျပိဳင္ဝံ့၏ေလာ။  မဇၩိမ ေဒသမွာ ငါတို.ရႉံးႏွိမ့္ဘူးျခင္းအလွ်င္းမရွိဘူးေသးဘူးအရွင္။

ရွင္သာရိပုၾတာ။      ။  ရဟန္းျမတ္တို.မည္သည္မုသားမဆို၊ လံုမငယ္။

သစၥာပရိဗိုလ္မေလး။      ။ ေကာင္းစြ၊ အရွင္။ ေလာင္းေၾကးကိုသာျမြက္ဆိုပါေလာ့။

ရွင္သာရိပုၾတာ။      ။  သင္တို.လိုရာျဖစ္ေပလတၱံ.။

သစၥာပရိဗိုလ္မေလး။      ။ငါတို.မွာေလာင္းေၾကးရွိပါတယ္ အရွင္။  ငါတို.ရႉံးႏွိမ္.ပါမူ ငါတို.ႏွင့္ယွဥ္ျပိဳင္သူသည္  ပုရိသေယာက္က်ားျဖစ္အံ့ ငါတို.သည္ထိုေယာက္က်ားျမတ္အား လင္အရာ၌တည္ေစမည္။  ဣတၳိယမိန္းမသားျဖစ္အံ့ တစ္ကြ်န္းစံဘဝႏွင့္ ထိုမိန္းမအထံ၌ အသက္ထက္ဆံုးျပဳစုလုပ္ေကြ်းပါမည္။

ရွင္သာရိပုၾတာ။      ။  အားႏဲြ.သူမိန္းမသားျဖစ္ကုန္ေသာ သင္ပရိဗိုလ္မေလးတို.၊ သင္တို.၏အေမးပုစၦာကိုသာလွ်င္စြာျမြက္ဆိုပါေလာ့။

ဝါဒတစ္ေထာင္ေမးသည္။  တရားစစ္သူၾကီး၏ထက္လွစြာေသာ ညာဏ္ေတာ္ျမတ္ကို ပရိဗိုလ္မေလးတို.အံ့ဩမွင္သက္လွ်က္------

ရွင္သာရိပုၾတာ။      ။  (တည္ၾကည္ေလးနက္ေသာအသံေတာ္ျဖင့္) သင္တို.၏အေမးပုစၦာကုန္ပါျပီေလာ? သို.ဆိုလွ်င္ငါသည္တစ္ခုေသာအေမးပုုစၦာကိုသာသင္တို.အားေမးပါလတၱံ.။

“ဤေလာက၌ တစ္ခုတည္းေသာတရားဟူသည္အဘယ္နည္း?”

သစၥာပရိဗိုလ္မေလး။      ။  (တိုးလွ်ိဳးစြာျဖင့္) ငါတို.သည္ရႉံးႏွိမ့္ပါ၏။  သင္ရဟန္းျမတ္၏ပုစၦာကိုသင္သာလွ်င္ ေျဖၾကားပါေလာ.။

ရွင္သာရိပုၾတာ။      ။  (ရဲရင့္ထက္ရွေသာအသံေတာ္ျဖင့္) အို---ခ်စ္သမီးတို. နာယူေပေလာ့။  ေလာက၌ တစ္ခုတည္းေသာတရားမည္သည္ “အလံုးစံုေသာသတၱဝါတို.သည္အာဟာရလွ်င္မီွရာရွိကုန္၏။”

သစၥာပရိဗိုလ္မေလး။      ။  (ဝပ္ဆင္းစြာျဖင့္)  သင္ရဟန္းျမတ္၏ စူးရွထက္ျမက္ေသာညာဏ္ေတာ္အား အကြ်န္သည္ေလးျမတ္ပူေဇာ္ပါ၏။  သင္ရဟန္းျမတ္၏ ထံေတာ္ပါး၌ အကြ်န္တို.အား ရဟန္းမအျဖစ္သည္ခြင့္ျပဳပါေတာ့ အရွင္။

ကာလသည္တိုက္စားသြား၏။   ပရိဗိုလ္မ၄ဦးတို.သည္ တရားသို. အစဥ္ေလွ်ာက္၍က်င့္ၾကံသည္ရွိေသာ္ မၾကာျမင့္မွီေသာ ကာလ၌ အရဟတၱဖိုလ္သို. တည္ေလျပီ။

0 comments: